Hoy no Bailo
Es una instalación realizada en ésta misma residencia, quiere evocar un sentimiento de lejanía, abandono y pérdida; recuerdos venidos a bajo. Este sentimiento es la figura del inmigrante, sin saber que ya me había convertido en uno de ellos. Cajas de cartón espléndidamente blancas o celestes, pulcras. Como casitas blancas donde se podía descubrir alguna foto del pasado. Una foto muestra la imagen pasada, sólo que al trabajarla para que se constituya como obra de arte, esta se convierte en atemporal. Finalizada esta residencia me traslado a la Haya para dar clases de tango. En 1996 llego a Maastricht donde nace mi hija Perla Vita. A partir de entonces debo quedarme en Holanda, a pesar de que mi lazo con Buenos Aires me mantenía atada aún.
Hoy no Bailo, een installatie die in dezelfde plaats gemaakt is, wil een gevoel opwekken
van afstand, verlating en verlies, afgebladderde herinneringen. Gevoelens die immigranten
bezielen, ofschoon ik op dat moment nog niet wist dat ik een van hen was. Keurige, prachtig witte of blauwe kartonnen dozen, als witte huisjes waarop hier en daar een
foto van het verleden te zien is. Een foto toont een beeld van een werkelijkheid die voorbij is, maar als die foto in een andere context geïntegreerd is, verliest dat beeld zijn tijdelijke waarde. Als mijn verblijf hier ten einde loopt, verhuis ik naar Den Haag, Nederland, om tangoles te geven. In 1996 kom ik aan in Maastricht, waar mijn dochter, Perla Vita, geboren wordt, reden waarom ik mij in Nederland vestig, ondanks het feit dat ik mij nog verbonden voel met Buenos Aires.
Hoy no Bailo, een installatie die in dezelfde plaats gemaakt is, wil een gevoel opwekken
van afstand, verlating en verlies, afgebladderde herinneringen. Gevoelens die immigranten
bezielen, ofschoon ik op dat moment nog niet wist dat ik een van hen was. Keurige, prachtig witte of blauwe kartonnen dozen, als witte huisjes waarop hier en daar een
foto van het verleden te zien is. Een foto toont een beeld van een werkelijkheid die voorbij is, maar als die foto in een andere context geïntegreerd is, verliest dat beeld zijn tijdelijke waarde. Als mijn verblijf hier ten einde loopt, verhuis ik naar Den Haag, Nederland, om tangoles te geven. In 1996 kom ik aan in Maastricht, waar mijn dochter, Perla Vita, geboren wordt, reden waarom ik mij in Nederland vestig, ondanks het feit dat ik mij nog verbonden voel met Buenos Aires.